Spataderen

Spataderen zijn een ziekte waarbij de normale toestand van de aderen verandert. Er is een toename van de diameter van de vaten en het dunner worden van hun wanden, en de uitgezette gebieden vormen uitsteeksels - knooppunten. Door de zwakte van de wanden wordt de functie van de kleppen die de bloedstroom door de aderen bevorderen verstoord. Om deze reden kan het bloed terugstromen, waardoor veneuze stagnatie ontstaat.

Dergelijke aandoeningen kunnen leiden tot ontstekingsprocessen.

De aderen in de onderste ledematen worden het vaakst aangetast. Dit komt door het feit dat in een verticale positie van het lichaam de druk op de bloedvaten van de benen toeneemt.

Oorzaken van spataderen van de benen

De exacte redenen voor de ontwikkeling van spataderen zijn nog niet vastgesteld. Er wordt aangenomen dat de pathologie voornamelijk wordt veroorzaakt door aangeboren of verworven defecten van de veneuze kleppen, omdat het belangrijkste verschil tussen spataderen en normale aderen de storing van de kleppen is. Als gevolg hiervan wordt de bloedstroom verstoord.

De volgende factoren kunnen bijdragen aan het optreden van spataderen:

1. Genetische aanleg.Ongeveer 80% van de gevallen van de ziekte zijn familiaal. Als één ouder ziek is, bedraagt de kans op ziekte 25%, en beide ouders zelfs 88%.
2. Oudere leeftijd.Het risico om de ziekte op oudere leeftijd te ontwikkelen is vijf keer hoger dan gemiddeld. Dit wordt verklaard door het feit dat er met de leeftijd veranderingen optreden in de vaatwanden en een verzwakking van de vasculaire tonus.
3. Overgewicht.Een groot lichaamsgewicht zorgt voor extra belasting van de benen. Ook gaat zwaarlijvigheid vaak gepaard met enkele andere ziekten die de toestand van de bloedvaten beïnvloeden: diabetes, hoge bloeddruk en andere.
4. Zwangerschap en bevalling.De mogelijkheid om spataderen te ontwikkelen bestaat zelfs tijdens de eerste zwangerschap en bevalling, na de tweede is dit 80%. Bij elke zwangerschap neemt het aantal en de diameter van spataderen toe. Tijdens de zwangerschap neemt het volume van het circulerende bloed toe. Naarmate de zich ontwikkelende foetus groeit, worden de bloedvaten in het bekkengebied steeds meer samengedrukt.
5. Hormonale disbalans.Sommige hormonen beïnvloeden de toestand van het vasculaire systeem. Deze factor treft vrouwen die hormonale anticonceptie gebruiken in grotere mate. Vrouwelijke hormonen oestrogeen en progesteron verminderen de vasculaire tonus en vernietigen collageenvezels in hun wanden. Als gevolg hiervan verzwakken en zetten de muren uit.
6. Levensstijl– slechte voeding, gebrek aan mobiliteit en werk dat gepaard gaat met langdurig zitten of staan. Maar wandelen verbetert daarentegen de bloedstroom en voorkomt ziekten.

De meeste gevallen van spataderen worden geassocieerd met de aanwezigheid van een erfelijke aanleg, die zich manifesteert onder invloed van externe omstandigheden.

Als er één of meer factoren aanwezig zijn, kunt u uw levensstijl aanpassen en de invloed ervan zoveel mogelijk beperken.

Symptomen van spataderen

Spataderen kunnen zich asymptomatisch beginnen te ontwikkelen. De afwezigheid van uitgesproken tekens of de volgorde van hun manifestatie hangt af van de individuele kenmerken van het organisme.

Tekenen van de ziekte zijn onder meer:

1. Gevoel van zwaarte en volheid in de benenzijn de meest voorkomende symptomen.
2. Zwelling.In de vroege stadia treedt zwelling alleen op in het enkelgebied en verdwijnt bij rust, vooral als de benen omhoog zijn. Naarmate de ziekte voortschrijdt, breidt de zwelling zich uit naar het midden van het onderbeen.
3. Vermoeidheid en pijn in de benen.Ze verschijnen meestal na een lange tijd staan. Pijn kan ook verschijnen langs de aangetaste ader.
4. Krampen en jeuk in de spieren.Meestal gebeurt dit 's nachts. Het jeukende gebied kan rood zijn.
5. Verwijde kleine vaten– "netwerken" en "sterren" zichtbaar door de huid. In de beginfase komt de ziekte tot uiting aan de binnenkant van het onderbeen. Naarmate de ziekte vordert, worden de aderen groter en kronkeliger.
6. Verwijde dikke vaten.Ze zijn een teken van reeds voldoende ontwikkelde chronische spataderen.
7. Huidpigmentatie.Veranderingen in de huidskleur houden verband met de afzetting van het pigment hemosiderine, dat bruine vlekken van verschillende groottes vormt. Het effect van vuile plekken wordt gecreëerd. In eerste instantie verschijnen de vlekken aan de binnenkant van het onderbeen, maar later kunnen ze zich uitbreiden naar de voet en het gehele onderbeen.

Door de verhoogde vasculaire druk lekken rode bloedcellen in de weefsels. Vervolgens worden ze vernietigd en wordt uit hemoglobine het donkere pigment hemosiderine gevormd.

Complicaties van de ziekte

Als de behandeling niet tijdig wordt gestart, kunnen er complicaties optreden:

1. Trombose– vorming van bloedplaatjesstolsels (trombi) op de veneuze wanden. Het treedt op als gevolg van bloedstagnatie en leidt tot vergroting van veneuze knopen en verstopping van het lumen van bloedvaten.
2. Longembolie.Bloedstolsels kunnen afbreken en via de bloedbaan in de longslagader terechtkomen, waardoor een verstopping ontstaat. De aandoening leidt tot long- en hartfalen, een hartaanval en, in het geval van grote bloedstolsels, de dood.
3. Tromboflebitis– ontsteking van de wanden van aderen met de vorming van bloedstolsels, waardoor het lumen van de bloedvaten vernauwt. Ontwikkelt na trombose.
4. Trofische zweren– ontsteking van weefsels die lange tijd niet genezen. Ze ontstaan als gevolg van weefselvoedingsstoornissen (trofisme) die gepaard gaan met veneuze stagnatie. Trofische zweren doen vaak pijn, jeuken en raken ontstoken. In ernstige gevallen kunnen ze leiden tot bloedvergiftiging of de ontwikkeling van kwaadaardige tumoren;
5. Bloedenoptreden als gevolg van schade aan de verdunde wanden van bloedvaten.
6. Veneuze dermatitis en eczeem– ontsteking van de oppervlaktelagen van de huid geassocieerd met weefselvoedingsstoornissen.

Waarom doen de aderen in mijn benen pijn?

Als de aderen in de benen pijn doen met spataderen, is de oorzaak stoornissen in de bloedsomloop en de druk van verwijde bloedvaten op de omliggende weefsels.

In het vroege stadium van de ziekte is de meest voorkomende zorg een doffe pijn die in de middag optreedt.

Als spataderen tot diepe veneuze trombose leiden, treedt acute pijn in het onderbeen op. Wanneer het scheenbeen wordt samengedrukt en de voet wordt gebogen, wordt dit intenser.

Als zich een trofische zweer vormt, wordt de pijn constant.

Ernstige pijn met spataderen kan optreden na langdurige lichamelijke inspanning en langdurig staan. Pijn kan over de gehele lengte van de spatader worden gevoeld, vooral wanneer erop wordt gedrukt, wat gepaard gaat met het uitrekken van de vaatwanden en veneuze stagnatie.

Pijnlijke gewaarwordingen kunnen intensiveren door een toename van oedeem geassocieerd met de ophoping van lymfevocht, zout- en waterretentie in het lichaam. Dergelijke omstandigheden doen zich bijvoorbeeld voor tijdens de menstruatie, warm, vochtig weer of slechte voeding.

Als er pijn optreedt, is het noodzakelijk om de belasting op de benen te verminderen. Indien mogelijk moet u gaan liggen en iets onder uw voeten leggen, waardoor u ze omhoog brengt. Omdat de benen hoger zijn dan het hartniveau, zal de bloeddruk daarin dalen. Deze maatregel zal helpen in de beginfase van de ziekte.

Je kunt de aandoening ook verlichten met een koele of contrastdouche. Gebruik geen heet water; u moet afwisselend koud en warm water gebruiken. Temperatuurveranderingen versterken de wanden van bloedvaten. De belangrijkste voorwaarde is dat het verschil in temperatuur van de jets niet te groot mag zijn.

Crèmes en gels met een verkoelend effect hebben een kalmerend effect op pijnlijke plekken.

Als de pijn ernstig en intens is, is medische hulp nodig. Je zult het niet alleen aankunnen.

Behandeling van spataderen

Als uw been pijn doet, moeten spataderen worden onderzocht. Nadat hij een diagnose heeft gesteld en de mate van ontwikkeling van de ziekte heeft bepaald, zal de arts behandelingstactieken kiezen. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kunnen niet-medicamenteuze, medicamenteuze en chirurgische behandelingen worden aangeboden.

Veranderingen in levensstijl en dieet zijn ook vereist.

Niet-medicamenteuze behandeling

Het wordt aanbevolen om compressiekleding (panty's, kousen of verband) te dragen, die een gelijkmatige druk op het onderste ledemaat creëert. Dit helpt de bloedvaten de belasting aan te kunnen, stimuleert de bloedstroom en handhaaft de tonus van de aderen.

Compressiekleding is er in drie klassen. Voor patiënten met aderpijn worden compressiekousen en panty's van klasse 2 aanbevolen. Indien er elastische bandages worden gebruikt, kies dan voor medium stretch.

Fysiotherapie

In milde stadia van de ziekte kunnen fysiotherapeutische procedures de aandoening verlichten, inclusief verlichting van pijn. Afhankelijk van de symptomen en contra-indicaties zal de arts het juiste type procedure kiezen:

• elektroforese, dat helpt bij het absorberen van medicijnen die op het huidoppervlak worden aangebracht;
• lymfedrainage, het verbeteren van de uitstroom van lymfevocht en het verlichten van zwelling;
• magneettherapie– blootstelling aan een laagfrequent magnetisch veld. De procedure vermindert de gevoeligheid van zenuwuiteinden.

Genezende conditie

Lichaamsbeweging verbetert de bloed- en lymfecirculatie, helpt zwelling te verlichten en voorkomt vochtstagnatie. Na het sporten neemt het ongemak van spataderen dat gepaard gaat met inactiviteit of langdurig werken in staande positie af.

Oefeningen worden alleen door een specialist geselecteerd, omdat er bewegingen en soorten fysieke activiteit zijn die verboden zijn.

Behandeling met geneesmiddelen

De gebruikte medicijnen zijn onder meer pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen die een analgetisch effect hebben. Ontstekingsremmende medicijnen verminderen de productie van stoffen die ontstekingen veroorzaken. Dit leidt tot het vrijkomen van endorfines – natuurlijke stoffen die in het lichaam worden geproduceerd en die pijn verzachten en stress verminderen.

Lokale therapie wordt ook uitgevoerd met zalven, crèmes en gels, die stoffen bevatten die de conditie van de bloedvaten verbeteren en bloedstolsels voorkomen.

Het behandelingsregime en de keuze van geneesmiddelen zijn afhankelijk van de aard van de ziekte. In dit geval moet de behandeling alomvattend zijn en kan naast pijnstillers het volgende worden voorgeschreven:

1. Flebotoniek– geneesmiddelen die een venotonisch en anti-oedemateus effect hebben.
2. Bloedplaatjesaggregatieremmers en anticoagulantia– middelen die de vorming van bloedstolsels voorkomen.
3. Antioxidanten– om de wanden van bloedvaten te versterken, hun tonus te verbeteren en de doorlaatbaarheid te verminderen.
4. Fibrinolytica– medicijnen die helpen bij het oplossen van reeds gevormde bloedstolsels.
5. Middelen die de weefselvoeding beïnvloeden.

Als er pijn optreedt, moet u een arts raadplegen. Het verlichten van pijn zal de toestand slechts tijdelijk verbeteren, maar de ziekte moet nog steeds worden behandeld. Een tijdige behandeling zal helpen de aandoening te normaliseren en mogelijke complicaties te voorkomen.

Het is ook mogelijk dat de oorzaak van de pijn niet spataderen is, maar een andere ziekte. Bijvoorbeeld neuralgie of arteriële ziekte. Alleen een specialist kan de situatie ophelderen na onderzoek met echografie en andere diagnostische methoden.

Aderziekten worden behandeld door een fleboloog en een vaatchirurg - angioloog.